চক্ৰেটিছ আৰু সৌন্দৰ্য্য
দেৱীকা ফুকন
দেৱীকা ফুকন
ছোৱালী হৈ জন্ম লোৱাটো ভাল নে বেয়া সেই কথা ভাবি জুমিয়ে ওৰ পোৱা নাই৷ পিঠিত গধুৰ স্কুল বেগটো আৰু ডিঙিত মিল্টনৰ ফ্লাক্সটো আঁৰি সৰু সৰু খোজেৰে কেতিয়ানো তিনিটাকৈ তিনি আলি, চাৰি আলি পাৰ হৈ ঘৰ সোমালেহি, তাই গমকে নাপালে ৷ গেটৰ মুখত ৰৈ থকা মাকক দেখি চেতনা আহিল ৷ ইমান ধুনীয়া মাকজনীৰ তাইনো কেনেকৈ ইমান আপচু হ'ল ৷ লগৰ ছোৱালী, ভণীয়েক, স্কুলৰ বাইদেউবোৰ, আনকি চহৰৰ ট্ৰেফিক পইণ্টৰ পুলিচ গৰাকীও ধুনীয়া ৷ কেনেকৈ বাৰু ধুনীয়া হ'ব পাৰি! কোনে বাৰু ধুনীয়া বোলা কথাটো উলিয়ালে! জুমিয়ে সৰু থাকোতে জনা নাছিল, ধুনীয়া, আপচু এইবোৰৰ কথা৷
কিন্তু এই নতুন স্কুললৈ অহাৰপৰা লগত বহা, তথা ডাঙৰ ক্লাছৰ ছোৱালীবোৰে তাইক সন্মুখত দেখিলে ফিচিঙা ফিচিঙি কৰে ৷ যোৱা দেওবাৰে আৰ্টৰ স্কুলত সেই ইংৰাজী মাধ্যমৰ পৰা অহা ডাঙৰ বা কেইজনীয়েতো সকলোৰে আগত সুধি দিছিল, 'তোমাৰ চকু ইমান ফুলা কিয়? ' ৰঙত ডুবাই ৰখা ব্ৰাছডাল পেপাৰত বুলাই তাই ক'লে, 'আমাৰ মানুহবোৰৰ চকু ফুলায়ে থাকে ৷' বাকেইজনীয়ে খিটখিটাই হাঁহিছিল৷ সকলোৰে আগত তাই লাজ পাইছিল ৷ কন্দনামুৱা হৈ ঘৰলৈ আহোতে কাষৰ হাজৰিকানী বৰ্মাই বাৰাণ্ডাৰ পৰা চিঁয়ৰ দিছিল, 'নাগিনী, দেওবাৰেনো ক 'ত গৈছিলি '৷ এই মানুহগৰাকীক জুমিৰ ভাল নালাগে ৷ কথাই প্ৰতি ডাউন দিয়ে ৷ চাহ-তাহ খাবলৈ কেতিয়াবা সিহঁতৰ ঘৰলৈ আহিলে বা চুবুৰীটোৰ কাৰোবাৰ বিয়াই সবাহে তাইক দেখিলেই ক'ব - 'আমাৰ জুমিকহে ক'লৈ দিম বিয়া চিন্তা ৷ এনে আপচু জনীক নিবই বা কোনে! " বৰ্মাকক উত্তৰ নিদিয়াকৈয়ে তাই ঘৰ সোমাল ৷
এই নাগিনী, আপচু এইবোৰ শুনি শুনি জুমিৰ কাণ, মূৰ গৰম হৈ যায় ৷ তাতে আজি স্কুলত বাৰ্ষিক খেলধেমালিৰ শোভাযাত্ৰাৰ অনুশীলনতো তাইক আগৰ শাৰীৰ পৰা নি একেবাৰে শেষত পোৱালেগৈ স্কুলৰ জি, এচ এ ৷ দুজনী মানে জি, এচক উপদেশ দিয়া শুনিছিল, ধুনীয়া ধুনীয়া বাছি আগত দিবলৈ কোৱা ৷ জুমিয়ে ভোৰভোৰাই শোভাযাত্ৰাৰ অনুশীলনৰপৰা ওলাই আহিল " এতিয়া ধুনীয়া বিচাৰা , কৰবাত কুইজ, আৰ্ট কম্পিটিচন হ'লে মোক বিচাৰি চোৱাচোন, আহিম যদি চাবা ৷ " লগৰ বৰ্ষাই পিছফালৰপৰা থাপ মাৰি ধৰি ৰখাইছিল ৷ জুমিয়ে হাত এৰাই, ফিল্ডৰ কাষত থোৱা বেগটো পিঠিত লৈ কোবাকোবিকৈ ঘৰলৈ গুছি আহিল ৷
কিন্তু এই নতুন স্কুললৈ অহাৰপৰা লগত বহা, তথা ডাঙৰ ক্লাছৰ ছোৱালীবোৰে তাইক সন্মুখত দেখিলে ফিচিঙা ফিচিঙি কৰে ৷ যোৱা দেওবাৰে আৰ্টৰ স্কুলত সেই ইংৰাজী মাধ্যমৰ পৰা অহা ডাঙৰ বা কেইজনীয়েতো সকলোৰে আগত সুধি দিছিল, 'তোমাৰ চকু ইমান ফুলা কিয়? ' ৰঙত ডুবাই ৰখা ব্ৰাছডাল পেপাৰত বুলাই তাই ক'লে, 'আমাৰ মানুহবোৰৰ চকু ফুলায়ে থাকে ৷' বাকেইজনীয়ে খিটখিটাই হাঁহিছিল৷ সকলোৰে আগত তাই লাজ পাইছিল ৷ কন্দনামুৱা হৈ ঘৰলৈ আহোতে কাষৰ হাজৰিকানী বৰ্মাই বাৰাণ্ডাৰ পৰা চিঁয়ৰ দিছিল, 'নাগিনী, দেওবাৰেনো ক 'ত গৈছিলি '৷ এই মানুহগৰাকীক জুমিৰ ভাল নালাগে ৷ কথাই প্ৰতি ডাউন দিয়ে ৷ চাহ-তাহ খাবলৈ কেতিয়াবা সিহঁতৰ ঘৰলৈ আহিলে বা চুবুৰীটোৰ কাৰোবাৰ বিয়াই সবাহে তাইক দেখিলেই ক'ব - 'আমাৰ জুমিকহে ক'লৈ দিম বিয়া চিন্তা ৷ এনে আপচু জনীক নিবই বা কোনে! " বৰ্মাকক উত্তৰ নিদিয়াকৈয়ে তাই ঘৰ সোমাল ৷
এই নাগিনী, আপচু এইবোৰ শুনি শুনি জুমিৰ কাণ, মূৰ গৰম হৈ যায় ৷ তাতে আজি স্কুলত বাৰ্ষিক খেলধেমালিৰ শোভাযাত্ৰাৰ অনুশীলনতো তাইক আগৰ শাৰীৰ পৰা নি একেবাৰে শেষত পোৱালেগৈ স্কুলৰ জি, এচ এ ৷ দুজনী মানে জি, এচক উপদেশ দিয়া শুনিছিল, ধুনীয়া ধুনীয়া বাছি আগত দিবলৈ কোৱা ৷ জুমিয়ে ভোৰভোৰাই শোভাযাত্ৰাৰ অনুশীলনৰপৰা ওলাই আহিল " এতিয়া ধুনীয়া বিচাৰা , কৰবাত কুইজ, আৰ্ট কম্পিটিচন হ'লে মোক বিচাৰি চোৱাচোন, আহিম যদি চাবা ৷ " লগৰ বৰ্ষাই পিছফালৰপৰা থাপ মাৰি ধৰি ৰখাইছিল ৷ জুমিয়ে হাত এৰাই, ফিল্ডৰ কাষত থোৱা বেগটো পিঠিত লৈ কোবাকোবিকৈ ঘৰলৈ গুছি আহিল ৷
ঘৰ পাই কাপোৰকানি সলাই জুমি বিছনাতে উবুৰি খাই পৰিলগৈ ৷ মাকে মাতিলে ভাত খাবলৈ ৷ জুমিৰ মন নগ'ল উঠি যাবলৈ ৷ মাকক একো ক'বলৈ মন নগ'ল ৷ মাকে কয়, ৰূপে কি কৰে, গুণেহে সংসাৰ তৰে ৷ চব্ মিছা এইবোৰ৷ আৰ্ট স্কুলৰ সেই তাইক দেখিবলৈ বেয়া বুলি হঁহা বাকেইজনীয়েটো তাই যে কিমান প্ৰাইজ্ জিকে সেয়া নাচাই তাইৰ মুখমণ্ডলহে চায় ৷ আৰু বৰ্মাৰ নিচিনা মানুহবোৰ! তেওঁলোকেটো স্হান কাল নাচাই য'তে ত'তে তাইক জোকাই অপমান কৰাৰ সুযোগতে থাকে ৷ ঘপহকৈ বিছনাৰ পৰা উঠি জুমি আইনাৰ সন্মুখত থিয় দিলেগৈ ৷হাতেৰে চুলিখিনি পোনাই চকু দুটা চুই চালে ৷ চকুটোৰ কাম কি বাৰু? দেখাৰ বাহিৰেও আৰু বেলেগ কাম আছেনে বাৰু! আছে, চকুৰে যি দেখো তাৰ ভাল বেয়া বিচাৰ কৰিবলৈ চকুৱে মগজুৰ লগত সহযোগিতা কৰিব লাগে ৷ থিক নাকেৰে উশাহ লৈ যি বায়ু সেৱন কৰো, সেই বায়ুৱেও বেয়া দিন, অথবা পৰিস্হিত নিজক চম্ভালি ল'বলৈ সাহস যোগায়৷প্ৰতিটো উশাহেই শৰীৰলৈ যোগাত্মক মনোভাৱ কঢ়িয়াই নিব লাগে ৷ তেন্তে জুমিৰ ফুলা চকু, সৰু নাকে দেখোন নিজৰ কাম থিকেই কৰি আছে ৷ পলকতে জুমিৰ মনটো মুকলি লাগিল৷ নিজৰ কোঠাৰ পৰা ওলাই গৈ বাঢ়ি থোৱা ভাত খালেগৈ ৷ পিছদিনা স্কুলৰ ফিল্ডখন পাৰ হ'বলৈ জুমিৰ অস্বস্তি নালাগিল ৷ যিবোৰে সদাই তাইক ডাউন দিয়াৰ ভাৱত কথা শুনাই, সিহঁতৰ আগেদি তাই হাঁহিমুখে আগুৱাই গ'ল ৷ প্ৰথম ক্লাছটো আছে ইংৰাজীৰ ৷ বিজয়া বাইদেউৱে নতুন পাঠ আৰম্ভ কৰিলে "চক্ৰেটিচ্ " ৷ প্ৰথম বেঞ্চত বহা জুমি য়ে বাইদেউৰ আদেশমতে ডাঙৰ ডাঙৰকৈ পঢ়ি গ'ল ..... "flat nose, bulging eyes, ..... " ৷ আজি জুমিৰ অলপো হীনমান্যতা অথবা অস্বস্তিবোধ নহ'ল ৷ কাৰণ, তাই ভালদৰে জানে, চক্ৰেটিচ কিহৰ বাবে আজিও চিৰস্মৰণীয় হৈ ৰ'ল৷
(লেখাটি আমাৰ অসম কাকততো প্ৰকাশ পাইছে)
No comments:
Post a Comment