মিচা ক’লে কি ডাল হব? (হাস্য ব্যংগ)

গৰু বিষয়ক এখন অত্যাধুনিক ৰচনা

পৰিচয়ঃ

গৰু এবিধ ফাৰ্মত পোহা শান্ত-শিষ্ট জন্তু৷ এইবোৰে পাউদাৰ গাখীৰ দিয়ে৷ সেইবোৰক টেমাত আমূল, আমূলীয়া আদি নামেৰে পোৱা যায়৷ শুনামতে গাঁৱতো দুই এজন মানুহে চেৰেলা চেৰেলী গাই গৰু পোহে৷ পিছে সেইবোৰে আধা লিটাৰতকৈ বেছি জুলীয়া গাখীৰ নিদিয়ে৷ সেয়ে টেমা গাখীৰ দিয়া গৰু পোহাতহে গুৰুত্ব দিব লাগে৷

মানুহৰ সতে সম্পৰ্কঃ

মানুহৰ সতে গৰুৰ এক দুগ্ধজাত সম্পৰ্ক আছে৷ গাখীৰ খোৱা বাবেই গৰুক মানৱ জাতিৰ মাহী প্ৰজাতি বুলিও উল্লেখ কৰিব পাৰি৷ কিন্তু মেকুৰী মাহীৰ গাখীৰ বাঘে নোখোৱা তথ্যটোৱে এইটো ফৰ্মূলাত আউল লগাই দিয়া দেখা যায়৷

চৰিত্ৰঃ

চেউৰী গৰুৰ চৰিত্ৰ গাভৰু ছোৱালীৰ নিচিনাই বুলিব পাৰি৷ ধুনীয়া চেউৰীয়ে সদায় পালোৱান দমৰাই লাইন মাৰিলেই ভাল পায়৷ মালিকৰ ঘৰলৈ সন্ধিয়া উভতি আহোতে সাতটা দমৰাই ঘৰৰ পদূলি লৈকে লাইনমাৰি আহি থৈ নগলে সেই চেউৰীৰ যৌৱন ধন্য নোহোৱা বুলি ভবা যায়৷ পিছে গৰুৰ বাবে এতিয়াও মোবাইল আৱিস্কাৰ নোহোৱা কথাটোৰ বাবেই ৰাতি ৰাতি চেউৰীবোৰে কথা পাগুলিবলৈ নাপাই ঘাঁহকে পাগুলি থাকিব লগীয়া হয় বুলি জনা যায়৷

দমৰা গৰুবোৰৰ চৰিত্ৰও ডেকা ডঙুৱা সকলৰ লগত খুৱেই মিলে৷ পথাৰলৈ যাওক বা কৰবালৈ চেউৰী গৰুৰ ঘৰ দেখিলে গোহালিলৈ ডিঙি মেলি চোৱাটো তেওঁলোকৰ সতে একেই অভ্যাস৷ পদূলিৰ পৰা হাম্বা বুলি ইংগিত দিয়াটোক কবিয়ে ডেকা ল’ৰাৰ সুহুৰিৰ লগতো তুলনা কৰা বুলি জনা যায়৷

বুঢ়া গৰুৰ চৰিত্ৰৰ হেনো বয়সীয়া কবি সাহিত্যিকৰ সতে খুবেই মিল৷ কুমলীয়া ঘাঁহ ভক্ষণ কৰি লাগিলে চেৰেলিয়াওকেই; তথাপি, দলনিত তেনে ঘাঁহ দেখিলে হেপাঁহ সম্বৰণ কৰিব নোৱাৰে বুলি একেই বদনাম আছে৷ 

সাংস্কৃতিক-সামাজিক অৰিহণাঃ

গৰুৰ মানুহৰ সমাজলৈ অৰিহনা অসীম৷ গৰুৰ ছাল নহ’লে ঢোল বনাব নোৱাৰি৷ সেয়ে ঢোলৰ শব্দই সদায়েই গৰুৰ জয়গান গাই আহিছে৷ গৰু সমাজৰ মতে বিহুগীতবোৰ আচলতে গৰুৰ আত্ম-ত্যাগৰ এক কৰুণ বেলাডহে৷

ভাৰতীয় স্বাধীনতা লাভৰ আঁৰতো গৰুৰ অপৰিসীম অৰিহনা আছে৷বন্দুকটো সক্ৰিয় কৰিবলৈ মুখেৰে গৰুৰ ছালচটা টানিব নলগা হোৱা হ’লে বিখ্যাত চিপাহী বিদ্ৰোহেই নহ’ল হেতেন আৰু ভাৰতীয় স্বাধীনতা যুঁজখনতো এনেদৰে জুই নালাগিলে হেতেন বুলি জনা যায়৷ গৰুৰ অবিহনে আচলতে ভাৰতীয় স্বাঘীনতাক কল্পনাও কৰিব নোৱাৰি৷

আৰ্থ-সাংস্কৃতিক অৰিহণাঃ

গৰু বুঢ়া হ’লে আৰু হাল টানিব নোৱাৰে৷ "যি গৰুৱে নেবায় হাল, তেনে গৰু বাংলাদেশলৈ ৰপ্তানি কৰি দিয়াই ভাল" বুলি অসমীয়াত এষাৰ প্ৰৱচনেই আছে৷ 

সেয়ে অসমৰ পৰা বাংলাদেশলৈ এনে বুঢ়া গৰু ৰপ্তানিয়ে বাতৰি কাকতত বিশেষ গুৰুত্ব লাভ কৰা দেখা যায়৷ বাকী কোনো বস্তুৰ ৰপ্তানিয়ে অসমৰ পৰা এনে সমাদৰ লাভ কৰা দেখা নাযায়৷

গৰু বিহুৰ ভিচিডি

এই ৰপ্তানি উদ্যোগৰ বাবে ৰহা, জাগীৰোড আৰু খানাপৰা বিশ্ব-বিখ্যাত হৈ উঠা বুলি জনা যায়৷ এই ৰপ্তানি ব্যৱসায়ৰ যোগেদি অসমৰ বহুতো প্ৰতিভাশালী যুৱ নেতা স্বাৱলম্বী হৈ উঠাৰ প্ৰশংসনীয় উদাহৰণ আছে৷

বুঢ়া গৰু সকলে অসম এৰাৰ এই যাত্ৰাতো অসমৰ সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰলৈ নিজৰ অৰিহণা দি যাবলৈ পাহৰা নাই৷ এই ৰপ্তানিৰ লভ্যাংশ অলপেই অসমৰ ভিচিডি উদ্যোগকো চলাই থকা বুলি কব পাৰি৷ এই ৰপ্তানিত সফলতা লভা এজন স্বাৱলম্বী ভিনদেউৰ বাইদেৱে ভিচিডিতো আনন্দতে নাচ বাগ কৰি থকাটো গৰু সমাজে হেনো বৰ প্ৰশংসাৰে দৃষ্টিৰে চায়৷

এতিয়া সেই বাইদেউ গৰাকীয়ে ৰপ্তানিৰ ধনেৰে বিদেশৰ পৰা আমদানি কৰা "ৰোমিঅ’ জুলিয়েট" ধৰণৰ নাটকৰো সফল প্ৰযোজনা কৰা বুলি জানিব পৰা গৈছে৷ গতিকে গৰুৰ অসমৰ আৰ্থিক আৰু সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰলৈ আমদানি আৰু ৰপ্তানিৰ দুয়োদিশতে প্ৰভূত অৰিহণা যোগোৱা কথাটো আমি মানি লবই লাগিব৷

ধাৰ্মিক তথা আত্মিক অৰিহণাঃ

নন্দী নামৰ বলধে সকলো নিচাশক্ত যুৱকৰ ব্ৰেণ্ড এম্বেচাদৰ শিৱ ভগৱানৰ যুগে যুগে বাহন হৈ থকাৰ কথাটো উল্লেখ যোগ্য৷ সকলোৱে বিদেশী গাড়ীত কিনাৰ চখ কৰাৰ পাছতো নন্দীয়ে নিজকে থলুৱা বাহনৰ প্ৰতিভূ ৰূপে এক উদাহৰণ দাঙি ধৰা বুলিও যুৱ সমাজে আঙুলিয়াই দিয়ে৷

নিচাখোৱা সকলে আজিকালি "মোৰ নন্দীখন আছে নহয়, নিচা লাগিলেও চিন্তা কিহৰ বুলি" বাইকখনত থপৰিয়াই কোৱাৰ বহুত উদাহৰণ আজিকালি বাট-ঘাটে পোৱা যায়৷

আৰু সেয়ে নন্দীৰ মালিকৰ আশীষ ধন্য হবলৈ জাক জাক যুৱকে বল বমত ভাগ লোৱা বুলি জনা যায় আৰু তাৰ বাবে নন্দীৰ আদৰ্শৰে খোজ কাঢ়িয়েই গতি কৰিবলৈকো কুণ্ঠাবোধ৷ বাইক নহ’লে লৰচৰ নকৰা অসমৰ ডেকা চামক কেইবা মাইলো খালী ভৰিৰে খোজকাঢ়িবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰাটো বা আত্মিক পৰিবৰ্তন সাধন কৰাটো নন্দী মানে গৰু প্ৰজাতিৰেই গৌৰৱ নহয় জানো৷ সেয়ে গৰু প্ৰজাতিলৈ শ্ৰদ্ধা ভক্তি জ্ঞাপন কৰি কও... বোলো বোল বম!